„Siła i codzienność. Kobiety Gminy Kaźmierz”
Zapraszamy wszystkich mieszkańców Gminy Kaźmierz na wyjątkowe wydarzenie – uroczyste otwarcie wystawy „Siła i codzienność. Kobiety Gminy Kaźmierz” oraz spotkanie podsumowujące realizację zadania w ramach projektu „Historia i Dziedzictwo Kaźmierskich Kobiet”.
19 listopada (środa)
godz. 17:00
Pałac, ul. Nowowiejska 15, Kaźmierz
To niezwykła okazja, by zobaczyć fotografie przedstawiające kobiety, które współtworzyły naszą lokalną historię – ich codzienność, pasję i siłę, która przez lata budowała tożsamość naszej społeczności.
Przyjdź, zobacz i poznaj historie, które zasługują na pamięć i uhonorowanie.
Serdecznie zapraszamy!
Wystawa „Siła i codzienność. Kobiety gminy Kaźmierz” jest efektem realizowanego zadania „Historia i dziedzictwo kaźmierskich kobiet”, którego celem było przypomnienie i uhonorowanie roli kobiet w życiu społecznym, gospodarczym i patriotycznym gminy Kaźmierz.
W ramach projektu odbyło się pięć prelekcji poświęconych roli kobiet w historii lokalnej społeczności na przestrzeni ostatnich stu lat – od czasów zaborów, przez okres międzywojenny, okupację niemiecką, aż po lata 70. XX wieku. Spotkania te stały się okazją do odkrywania nieznanych lub zapomnianych historii mieszkanek gminy, które – choć często pozostawały w cieniu – miały ogromny wpływ na rozwój swojego środowiska i kształtowanie lokalnej tożsamości.
Uzupełnieniem cyklu były także trzy spotkania wspominkowe zorganizowane z udziałem członkiń Kół Gospodyń Wiejskich z Radzyn i Gorszewic oraz mieszkańców gminy Kaźmierz. Wspomnienia, anegdoty i rodzinne opowieści, którymi dzielili się uczestnicy, stały się bezcennym źródłem wiedzy o codzienności kobiet – o ich pracy, troskach, marzeniach i radościach. To dzięki tym relacjom udało się przywrócić pamięć o postaciach i wydarzeniach, które współtworzyły historię lokalnej wspólnoty.
Fotografie i materiały prezentowane na wystawie ukazują kobiety jako strażniczki pamięci, tradycji i wartości, a zarazem jako osoby, które aktywnie uczestniczyły w przemianach społecznych i kulturowych. Widzimy je zarówno w domach i gospodarstwach, jak i w szkołach, organizacjach czy strukturach społecznych. Ich codzienność – praca, stroje, obowiązki, ale i chwile wspólnoty – tworzą wielowymiarowy obraz życia kobiet wiejskich na przestrzeni minionego wieku.
Szczególne miejsce w historii gminy zajmuje Zgromadzenie Sióstr Urszulanek Serca Jezusa Konającego w Sokolnikach Wielkich, które od 1938 roku nieprzerwanie pełni swoją misję wychowawczą i opiekuńczą. Dzięki zaangażowaniu sióstr oraz wsparciu mieszkańców powstał tu dom zakonny, kaplica i przedszkole im. św. Urszuli Ledóchowskiej – przestrzeń, w której przez dziesięciolecia rozwijała się edukacja, wiara i wspólnota.
Nie sposób również nie wspomnieć o ziemiankach z rodzin Łubieńskich i Niegolewskich, których działalność społeczna, charytatywna i patriotyczna stanowiła fundament lokalnego życia obywatelskiego. Kobiety te, wychowane w duchu służby i odpowiedzialności za innych, angażowały się w inicjatywy edukacyjne, wspierały rozwój rolnictwa, troszczyły się o los najuboższych i aktywnie uczestniczyły w życiu publicznym. Ich postawy stały się inspiracją dla kolejnych pokoleń kobiet gminy Kaźmierz.
Ważną częścią tej historii jest także działalność Kół Włościanek i Kół Gospodyń Wiejskich, które odegrały ogromną rolę w edukacji, aktywizacji i integracji społeczności wiejskiej. Już w 1922 roku, z inicjatywy Anny Łubieńskiej z Kiączyna, powstało pierwsze „Koło Włościanek”, które stało się wzorem dla innych. Kobiety organizowały kursy, szkolenia, prelekcje i wydarzenia kulturalne, propagując nowoczesne metody gospodarowania, zdrowego żywienia i higieny, a także pielęgnując ludowe tradycje śpiewu, tańca i haftu. Po wojnie ich dziedzictwo kontynuowały Koła Gospodyń Wiejskich, które do dziś stanowią ważny element życia społecznego – kultywują tradycje, wspierają lokalne inicjatywy i budują międzypokoleniową więź kobiet.
Na wystawie przypominamy także mieszkanki gminy, które w czasie okupacji niemieckiej (1939–1945) wykazały się niezwykłą odwagą, determinacją i zaradnością. W nieludzkich warunkach okupacji walczyły o przetrwanie swoich rodzin, podejmując codzienny trud w atmosferze strachu i niedostatku. Wśród nich były nauczycielki, takie jak Felicja Budzianka, Emilia Czura i Janina Tobis, które prowadziły tajne nauczanie, przekazując młodzieży wiedzę i nadzieję.
Wszystkie te kobiety – ziemianki, nauczycielki, siostry zakonne, gospodynie, matki i społeczniczki – tworzą wspólną opowieść o sile, wierze i codzienności, która budowała tożsamość gminy Kaźmierz. Ich historie to nie tylko świadectwo przeszłości, lecz także źródło inspiracji – przypomnienie, że siła wspólnoty rodzi się z codziennego trudu, wzajemnego wsparcia i wiary w sens działania.
Dyrektor Biblioteki Publicznej i Centrum Kultury w Kaźmierzu
Bogumiła Magdziarek
Dofinansowano ze środków Muzeum Historii Polski w Warszawie w ramach programu „Patriotyzm Jutra”
Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Muzeum Historii Polski
Patriotyzm Jutra
Historia i dziedzictwo Kaźmierskich Kobiet
Projekt ma na celu nie tylko upowszechnienie wiedzy o zasłużonych kobietach, ale również zachowanie lokalnego dziedzictwa kulturowego i przypomnienie codziennego wkładu kobiet w życie społeczności.
Dowiedz się, jak kobiety naszej społeczności zmieniały rzeczywistość w trudnych czasach.
Poznaj kobiety, których przykład inspiruje do działania.
Podziel się własnymi wspomnieniami i fotografiami.
